منو
در صورتی که اجرای يک ديوار پوششی مستقل با حداقل مصالح مصرفی مورد نظر باشد، W625.ir گزينه مناسبی به شمار می‌رود. در اين ساختار، يک لايه پوششی به ضخامت 5/ 12 میلیمتر بر روی زيرسازی فلزی مستقل از ديوار زمینه اجرا می شود.
در صورتی که اجرای يک ديوار پوششی مستقل با ارتفاع و مقاومت در برابر ضربه بيشتری نسبت به W625.ir مد نظر باشد، W626.ir گزينه مناسبی به شمار می‌رود. در اين ساختار، دو لايه پوششی به ضخامت 12.5میلیمتر بر روی زيرسازی فلزی مستقل از ديوار زمینه اجرا می‌شود.
از اين ساختار برای پوشش مسيرهاي قائم عبور تاسيسات استفاده مي‌شود. عايق صوتي مناسب و كد حريق 90 دقیقه از ويژگي‌هاي ديوار پوششی W628a.ir است. خصوصيات اخير در چاه‌های تاسيساتي، به واسطه انتشار صدای ناشی از حركت سيال در لوله‌ها و ارتباط عمودي ميان طبقات و امكان نفوذ و سرايت آتش، دارای اهميت اساسي است. در اين ساختار، دو لايه پوششی به ضخامت 25 میلیمتر به صورت افقی بر روی سازه‌های طرفين (که به ديوارهای مجاور متصل می‌باشند) نصب می‌شوند. بنابراين استادگذاری معمول وجود نداشته و اين خصوصيت، سهولت و سرعت اجرایي را به ارمغان می‌آورد. دیوار تا ارتفاع حداکثر 15 متر بدون محدودیت قابل اجراء می‌باشد. این ساختار دارای محدودیت عرض حداکثر تا 2 متر می‌باشد.
در اين ساختار، دو لايه پوششی بر روی زيرسازی فلزی مستقل از ديوار زمینه اجرا می‌شود. مقاومت در برابر ضربه مناسب و امکان دستيابی به كد حريق تا 90 دقیقه از ويژگي‌هاي ديوار پوششی W628b.ir است. همچنين در صورت استفاده از لايه گذاری 2×25 میلیمتر، امکان استادگذاری با فواصل تا 100 سانتیمتر وجود داشته که سرعت اجرایي را افزايش می‌دهد. در این ساختار، لایه ها بصورت افقی نصب می‌گردند.
در اين ساختار، استادگذاری به صورت دوتايي انجام می‌شود. ساختار ويژه زيرسازي در ديوار پوششی W629.ir ، ارتفاع مجاز بالا و سهولت در اجراي لايه عايق را به همراه دارد. همچنين، امکان دستيابی به كد حريق تا 90 دقیقه از ويژگي‌هاي ديوار پوششی W629.ir است. در اين ساختار، پوشش‌کاری در دو لايه انجام می‌شود.
در اين ساختار، استادها به صورت افقی اجرا می‌شوند. ساختار ويژه زيرسازي در ديوار پوششی W630.ir اجازه می‌دهد که پوشش‌کاری، بدون محدوديت در ارتفاع انجام شود. همچنين، امکان دستيابی به كد حريق تا 90 دقیقه از ويژگي هاي ديوار پوششی W630.ir است. در اين ساختار، پوشش‌کاری در دو لايه انجام می‌شود.
روش کلی اجرا در ديوارهاي پوششي با سازه مستقل از ديوار زمينه، مشابه ديوارهاي جداکننده است؛ با اين توضيح که:
در اين ساختارها، پنل ها تنها در يک سمت ساختار نصب مي‌شوند.
به طور کلي نيازي نيست استادها به رانرها متصل گردند (استادها مي‌توانند به طور آزاد در رانر فوقاني و تحتاني قرار گيرند)، زيرا در نهايت با نصب صفحات، استادها در جاي خود تثبيت مي‌شوند. اما در صورتي که به سبب سلسله مراتب اجرايي قرار باشد که استادها در حالت انتظار بمانند، مي توان آن ها را به وسيله پانچ به رانر کف و سقف متصل نمود.
براي تامين ايستايي در ساختارهاي ديوار پوششي، حداقل درگيري ميان استاد و رانر بايد 20 ميلي متر باشد (علاوه بر اين شرط، بايد پنل به ميزان حداقل 20 ميليمتر با بال رانر درگير شود).
بر خاف ساختار W623.ir ، که لايه عايق در فضاي ميان زيرسازي فلزي و ديوار زمينه اجرا مي‌شود، در ديوارهاي پوششي با سازه مستقل از ديوار زمينه، لايه عايق در فواصل ميان استادها اجرا مي شود.
در صورت استفاده از صفحات با ضخامت 20 ميلي متر و بيشتر، پانل ها در راستای عمود بر استادها اجرا می‌شوند.
در صورت استفاده از صفحات با ضخامت 20 ميليمتر و بيشتر، فاصله مجاز اجراي پيچ ها 20 سانتی متر مي‌باشد. در ساختارهاي دو لايه، فاصله مجاز اجراي پيچ‌ها در لايه اول را مي‌توان حداکثر تا سه برابر( 60 سانتیمتر) افزايش داد.
در صورت اجرای کاشی بر روی صفحات با ضخامت 12.5 میلیمتر (از نوع مقاوم در برابر رطوبت MR يا FM )، فاصله استادها بايد به 40 سانتیمتر تقليل يابد. به عنوان روش جايگزين، مي توان از صفحات با ضخامت 18 میلی متر (از نوع مقاوم در برابر رطوبت MR يا FM) با استادگذاري به فواصل 60 سانتی متر استفاده نمود.
در اين ساختار استادگذاری معمول وجود ندارد؛ بلکه صرفا دو عدد سازه بر روی ديوارهای مجاور اجرا می‌شود. برای این منظور می‌توان از سازه L ،UW و يا CW استفاده نمود.
حداکثر ارتفاع دیوار 15 متر و عرض دیوار پوششی (دهانه) ، 2 متر می‌باشد.
لايه های پوششی ( 2×25 ميل يمتر) به صورت افقی بر روی سازه های طرفين نصب می‌شوند.
در صورت نياز به اجرای کنج، می‌توان از جزئيات زير استفاده نمود. در اين صورت، مجموع عرض ديوارها ( به انضمام شکست‌ها) می‌تواند حداکثر 2 متر باشد. همچنین، در این حالت ارتفاع ديوار محدود به 5 متر خواهد بود.
درزهای انقطاع در ارتفاع ديوار پوششی و در فواصل حداکثر هر 15 متر اجرا می‌شوند.
در اين ساختار، استادها به صورت دوتايي اجرا مي‌شوند. براي اين منظور، جان استادها پشت به پشت يکديگر قرار گرفته و در فواصل حداکثر 75 سانتی متر توسط پرچ یا پيچ LB به يکديگر متصل مي‌شوند.
در ساختارهاي داراي کد حريق با ارتفاع بيش از 5 متر، استادهاي دوتايي به وسيله پرچ یا پيچ LB به رانرهاي کف و سقف متصل مي‌شوند.
در صورت امکان بروز خيز در سقف، ناحيه فوقانی ديوار مطابق با جزئيات مقابل اجرا می‌شود. در اين حالت بال استادها (در سمت تاسيساتی) به وسيله يک نوار محافظ از جنس صفحه گچي مقاوم در برابر حريق به ضخامت حداقل 20 ميليمتر، به ارتفاع حداقل 400 ميل يمتر و به پهناي حداقل 100 ميليمتر، در برابر حريق محافظت مي‌شود ( اتصال کشویی لغزان).
در ساختارهاي داراي کد حريق با ارتفاع بيش از 6.5 متر، بال استادها (در سمت تاسيساتی) به وسيله يک نوار محافظ از جنس صفحه گچي مقاوم در برابر حريق به ضخامت حداقل 20 ميليمتر و به پهناي حداقل 100 ميليمتر، در برابر حريق محافظت مي‌شود. براي نصب نوار مذکور بر روي بال استادها، پيچ ها بايد به صورت زيگ زاگ و در فواصل حداکثر 25 سانتیمتر اجرا شوند.
در اين ساختار، رانرها بر روی ديوارهای مجاور اجرا و استادگذاری به صورت افقی انجام می‌شود. حداکثر فاصله ميان استادها 30 سانتیمتر است؛ ليکن صرفا در ساختارهای با کد حريق 60 و 90 دقيقه می توان استادگذاری را به صورت دوتايي و با فواصل 60 سانتیمتر اجرا نمود.
برای اجرای استادها، می توان آ نها را به وسيله پيچ، پرچ يا پانچ به رانرها متصل نمود.
حداکثر ارتفاع این دیوار 7 متر و حداکثر عرض مجاز 5 متر می‌باشد.
در این ساختار، افزایش طول (همپوشانی) استادها مجاز نمی‌باشد .
ضوابط بارگذاري براي ديوارهاي پوششي با سازه مستقل از ديوار زمينه، مشابه ديوار جداکننده تک لايه W111.ir است.
ضوابط مرتبط با ساختارهاي داراي کد حريق براي ديوارهاي پوششي با سازه مستقل از ديوار زمينه، مشابه ديوارهاي جداکننده است.
در کلیه ساختارهایی که دارای کد حریق هستند، مقاومت ساختار در برابر حريق از دو سمت پوشش‌کاري ( یعنی از سمت نماي لايه پوششي و از سمت فضاي تاسيساتي) تامين می‌گردد.
در کلیه ساختارهایی که دارای کد حریق هستند، برای اتصال رانرهای کف و سقف، استفاده از عامل اتصال داراي تاييديه براي مصرف در ساختارهاي داراي کد حريق الزامي است. مهار چکشي از جمله اين نوع عوامل اتصال است.
در کلیه ساختارهایی که دارای کد حریق هستند، فاصله اجرای پیچ در کنج‌ها، چه در لایه زیرین و چه در لایه نهایی، حداکثر 20 سانتیمتر می‌باشد.
در کلیه ساختارهایی که دارای عملکرد صوتی و یا دارای کد حریق می‌باشند، درزگیری لایه‌های زیرین با بتونه درزگیر الزامی است. استفاده از نوار درزگیر برای درزگیری لایه‌های زیرین ضرورت ندارد.
در کلیه ساختارهایی که دارای عملکرد صوتی و یا دارای کد حریق می‌باشند، لايه عايق بايد کاملا در جاي خود ثابت و محکم شود. برای این منظور، لايه عايق در فواصل ميان استادها اجرا مي‌شود. در صورتي که ضخامت لايه عايق بيش از 20 ميلي متر از عمق جان استاد کمتر باشد، اجراي يک نوار اضافه از جنس پشم معدنی با خواص مشابه و به پهناي حداقل 50 ميلي متر، برای تثبيت لايه عايق اصلی لازم خواهد بود. عدم رعايت جزئيات اخير موجب فروافتادگی لایه عایق می‌گردد که در این صورت، ساختار مخدوش و عملکرد آن در برابر صوت و یا حريق دچار نقصان خواهد شد.
در برخی ساختارها، از نوار پنل محافظ برای حفاظت بال استادها (در سمت تاسيساتی) استفاده می‌شود.
در مقاوم سازی ساختمان در برابر حريق، توجه شود که برخی مسيرهای قائم تاسيساتی ( نظیر داکت‌های برق، کانال‌های تهويه و شوت‌های زباله) ، ميان طبقات و فضاهای ساختمان ارتباط ايجاد نموده و امكان نفوذ و سرايت آتش را فراهم می‌نمايند. بنابراين پوشش و محافظت اين گونه مسيرها دارای اهميت اساسي بوده و در طرح ساختمان بايد در نظر گرفته شود. به علاوه چنين تاسيساتی بايد به نحوی به بدنه اصلی ساختمان مهار و محافظت گردند که در طول حریق سقوط نکرده و بار اضافی به ديوار پوششی وارد ننمایند.
پشتیبانی فنی از ساعت 9 الی 20
تمامی حقوق سایت مادست متعلق به “مجموعه ماد” می باشد. copyright@1400